Ինչպե՞ս բուժել սինուսիտը փոքր երեխաների մոտ

Սինուսիտը (կամ ծոցաբորբ) գանգի ծոցերի բորբոքումն է, որը կարող է առաջանալ մրսածության կամ շնչառական համակարգում ալերգիկ ռեակցիաների հետևանքով։ Դուք պետք է կարողանաք ժամանակին ճանաչել և բուժել սինուսիտը, որպեսզի խուսափեք հիվանդության տարածումից և նրա հետ կապված բարդություններից։

Սինուսիտի բուժումը տնային պայմաններում

1․ Ճանաչեք սինուսիտի ախտանիշները։ Երեխաների մոտ սինուսիտը դրսևորվում է մշտական ախտանիշներով, որոնք շատ նման են հասարակ մրսածությանը։ Սինուսիտը կարող է հարուցվել բակտերիաների, սնկերի կամ վիրուսային ինֆեկցիաների կողմից։

• Սինուսիտի ախտանիշները, որոնք նման են մրսածությանը ներառում են՝ հաճախակի փռշտալ, հազ և քթի փակվածություն, որը տևում է երկու շաբաթ կամ ավել։ Նաև կարող է լինել կոկորդի ցավ և քթից կանաչ գույնի արտադրություն։
• Երեխան կարող է նաև գանգատվել դեմքի շրջանում ցավերից կամ գլխացավից՝ քթի փակվածության և կոպերի այտուցվածության հետ միասին։
• Փոքր երեխաների մոտ սինուսիտը շատ հաճախ ուղեկցվում է տենդով, և ջերմությունը կարող է բարձրանալ մինչև 39 ° C և ավելի։
• Քրոնիկ սինուսիտի դեպքում ախտանիշները առկա են 3 ամիս կամ ավել, և տարվա մեջ մի քանի անգամ լինում են սրացումներ։

2․ Ցավը և տենդը մեղմացնելու համար կարող եք երեխային տալ պարացետամոլ (ացետամինոֆեն) կամ իբուպրոֆեն։ Սինուսիտի հետևանքով առաջացող դեմքի ցավի, գլխացավի և տենդի դեմ կարելի է պայքարել առանց դեղատոմսի բաց թողնվող ցավազրկողներով։

• Համոզված եղեք, որ պահպանում եք ձեր երեխայի տարիքին և քաշին համապատասխան դեղաչափերը։ Եթե ունեք կասկածներ կապված հարկավոր ճիշտ դեղաչափի քանակի հետ, ապա խորհրդակցեք դեղագործի կամ մանկաբույժի հետ։
• 38 ° C-ից ցածր ջերմությունը համարվում է մեղմ, և այն կարելի է իջեցնել դեղամիջոցներով։
• Ուշադիր հետևեք ձեր երեխային՝ եթե նրա ջերմությունը բարձր է 38 ° C-ից, բայց ցածր 39.4 ° C-ից։ Եթե ջերմությունը չիջնի դեղորայքը ընդունելուց հետո մի քանի ժամվա ընթացքում, կամ այն պահպանվի ավելի քան 3 օր, ապա կապնվեք ձեր մանկաբույժի հետ։
• Եթե ջերմությունը հասնում է 40 ° C-ի կամ ավելի, և չի իջնում դեղորայքը ընդունելուց մի քանի ժամ հետո, ապա անմիջապես պետք է երեխային տանեք հիվանդանոց կամ կանչեք շտապօգնություն։
• Երեխաների մոտ տենդը բուժելու համար կարելի է օգտագործել առանց դեղատոմսի բաց թողնվող դեղամիջոցներ՝ 6 ամսականից մեծ երեխաների դեպքում իբուպրոֆեն (օրինակ՝Advil), իսկ 2 ամսականից մեծ երեխաների դեպքում պարացետամոլ (օրինակ՝ Tylenol)։
• Երբեք չփորձեք երեխայի ջերմությունը իջեցնել ասպիրինով։ Ասպիրին չպետք է տալ 18 տարեկանից փոքր երեխաներին, քանի որ այն կարող է բերել հազվադեպ հանդիպող, բայց մահացու Ռեյի համախտանիշի առաջացման։

3․ Համոզվեք, որ երեխան ընդունում է բավարար քանակությամբ հեղուկներ։ Ձեր երեխային բավարար քանակությամբ հեղուկ տալը կարող է օգնել թեթևացնել սինուսիտի շատ ախտանիշներ, ներառյալ՝ քթի փակվածությունը, փսխումը և տենդը։ Կան երեխային հեղուկներով ապահովելու բազմաթիվ եղանակներ։

• Տվեք ձեր երեխային սառը ըմպելիքներ։ Ի հավելում նրան, որ Pedialyte-ը և Gatorad-ը պահպանում են ջրային հաշվեկշիռը, նրանք նաև ապահովում են երեխայի մարմինը անփոխարինելի էլեկտրոլիտներով։
• Եթե ձեր երեխայի կոկորդը ցավում է, ապա տվեք նրան պաղպաղակ կամ սառեցված մրգային հյութեր։ Սա կօգնի թեթևացնել ցավը և վերականգնել ջրային հաշվեկշիռը։
• Ավելի մեծ երեխաների կոկորդի ցավը մեղմացնելու համար կարելի է տալ տաք կամ սառը, առանց կաֆեինի խոտաբույսերով և մեղրով թեյեր։
• Խնդրում ենք հիշեք, որ 1 տարեկանից փոքր երեխաներին չի կարելի տալ մեղր, քանի որ կա բուտուլիզմի զարգացման վտանգ։
• Նաև ձեր հիվանդ բալիկին կարող եք տալ հավի ապուր, որը հեղուկների և սննդանյութերի գերազանց աղբյուր է։

4․ Երեխան կարող է տաք լոգանք ընդունել։ Տաք լոգանք ընդունելը կարող է օգնել ձեր երեխային թեթևացնել սինուսիտի ախտանիշները։ Ջրի գոլորշին կթեթևացնի քթի փակվածությունը և կփափկացնի լորձը։

• Տաք ջրում լոգանք ընդունելը նաև կօգնի իջեցնել տենդը։ Համոզվեք, որ ջրի ջերմաստիճանը չի գերազանցում 32.3 ° C-ը, բայց միևնույն ժամանակ շատ սառը չի դառնում։
• Դուք կարող եք նաև երեխայի դեմքին դնել տաք, խոնավ սրբիչ։ Սա կօգնի թեթևացնել դեմքի ցավը և բացել ծոցերի փակվածությունը։

5․ Օգտագործեք քթի աղային կաթիլներ։ Սինուսիտով երեխան ծանր դիսկոմֆորտ է ապրում, քանզի նրա քթային անցուղիները և ծոցերը խցանված են։ Քթի աղային կաթիլների միջոցով դուք կարող եք փափկացնել լորձը և այնուհետև փորձել այն դուրս բերել։

• Ձեր երեխայի քթի մեջ կաթեցրեք աղային կաթիլներ՝ փափկացնելու համար ծոցերում գտնվող լորձը։ Սա անելու ընթացքում հետևեք կաթիլները օգտագործելու հրահանգներին։
• Օգտագործեք ռետինե ներարկիչ (կամ տանձիկ)՝ քթից լորձը դուրս բերելու համար։

6․ Ձեր երեխայի սենյակում տեղադրեք օդը խոնավացնող սարքեր։ Խոնավ օդը կօգնի փափկացնել քթային անցուղիներում և ծոցերում գտնվող լորձը։ Գիշերային ժամերին օդը խոնավացնող սարքը միացնելը կօգնի նվազեցնել ծոցերի ներսում ճնշումը և կլավացնի երեխայի քունը։

• Խոնավացուցիչը պետք է լինի մաքուր և չոր, այլապես շրջապատող օդ կարող են թափանցել բակտերիաներ և բորբոս։

7․ Համոզվեք, որ ձեր երեխան բավարար հանգիստ է ունենում։ Ինչպես ցանկացած այլ հիվանդության դեպքում, սինուսիտի դեպքում ևս երեխան պետք է ավելի շատ քնի, որպեսզի իր մարմինը ունենա բավարար ուժ՝ հիվանդության դեմ պայքարելու համար։ Համոզվեք, որ ձեր երեխան ունի քնելու և օրվա ընթացքում հանգստանալու համար հարմարավետ պայմաններ։

• Եթե երեխան շատ ակտիվ է, ապա զբաղեցրեք նրան ինչ-որ հանգիստ զբաղմունքով․միացրեք ինտերակտիվ տեսահոլովակ կամ տվեք նրան փափուկ խաղալիք։
• Մի տարեք ձեր երեխային մանկապարտեզ, որպեսզի նա չվարակի այլ երեխաների։

8․ Խուսափեք ձեր երեխային առանց դեղատոմսի բաց թողնվող հակաայտուցային կամ հակահիստամինային դեղամիջոցներ տալուց։ Եթե ձեր երեխան 4 տարեկանից փոքր է, ապա մի տվեք նրան առանց դեղատոմսի բաց թողնվող հակաայտուցային կամ հակահիստամինային դեղամիջոցներ։ Այս դեղամիջոցները սովորաբար անարդյունավետ են սինուսիտով տառապող փոքր երեխաների համար և կա գերդոզավորման շատ մեծ հավանականություն։

• Առանց դեղատոմսի բաց թողնվող հակաայտուցային կամ հակահիստամինային դեղամիջոցները, ինչպիսին են Կլարիտինը կամ Բենադրիլը, անարդյունավետ են վերին շնչուղիների վարակների դեպքում, հատկապես եթե պատճառը բակտերիան է։
• Միշտ խորհրդակցեք ձեր բժշկի հետ երեխային առանց դեղատոմսի բաց թողնվող որևէ դեղամիջոց տալուց առաջ։ Եթե սինուսիտը ուղեկցվում է ալերգիաներով, ապա ձեր մանկաբույժը կարող է խորհուրդ տալ երեխային տալ հակաալերգիկ դեղամիջոցներ։

Առողջապահություն

1․Տարեք ձեր երեխային մանկաբույժի մոտ։ Եթե մի քանի օրվա ընթացքում երեխայի վիճակը չի լավանում, կամ ընդհակառակը, գնալով վատանում է, ապա տարեք երեխային բժշկի։ Մանկաբույժը կկարողանա ախտորոշել սինուսիտը, և հարկ եղած դեպքում կնշանակի համապատասխան դեղամիջոցներ։

• Մանկաբույժը կզննի երեխային՝ հասկանալու համար, թե արդյոք երեխան իսկապես ունի սինուսիտ, թե ոչ։ Որպես օրինակ՝ նա կարող է ստուգել քթային անցուղիներում պոլիպների առկայությունը, լույս գցել ծոցերի մեջ և փնտրել բորբոքման նշաններ, քթից վերցնել քսուք՝ հայտնաբերելու համար բակտերիաներ կամ այլ վնասակար միկրոօրգանիզմներ։
• Ինչպես նաև մանկաբույժը կարող է ստուգել երեխայի ականջները, կոկորդը և թոքերը։

2․Պարզեք ձեր երեխայի սինուսիտը սուր է, թե քրոնիկ։ Սինուսիտը կարող է լինել սուր և քրոնիկ՝ կախված հիվանդության ընթացքից և տևողությունից։ Ձեր բժիշկը կարող է օգնել որոշել սինուսիտի տեսակը և նշանակել համապատասխան բուժում։

• Քրոնիկ սինուսիտը սովորաբար տևում է 12 շաբաթ և ավելի և կարող է տարվա ընթացքում 4-6 անգամ տալ սրացումներ։
• Սուր սինուսիտը սովորաբար տևում է ընդամենը մի քանի շաբաթ, որի ժամանակ ախտանիշները ավելի ծանր են, քան քրոնիկի դեպքում։

3․Հարցրեք ձեր մանկաբույժին, թե արդյոք ձեր երեխային հարկավոր են հակաբիոտիկներ։ Սինուսիտի բուժման համար հնարավոր է հարկավոր լինեն հակաբիոտիկներ։ Նրանք օգտագործվում են բակտերիալ ծագման սինուսիտների բուժման համար, բայց անարդյունավետ են վիրուսային վարակների դեպքում։

• Մանկաբույժը ամենայն հավանականությամբ կնշանակի հակաբիոտիկներ, եթե հիվանդությունը տևում է 10 օրից ավելի, քանզի սա բակտերիալ վարակի նշան է, այլ ոչ վիրուսային։
• Եթե ձեր երեխային նշանակել են հակաբիոտիկային բուժում, ապա հետևեք ձեր բժշկի ցուցումներին և շարունակեք ընդունել դեղորայքը, եթե անգամ երեխայի վիճակը լավացել է։

4․Մտածեք ալերգիայի թեստ հանձնելու մասին։ Եթե երեխան ունի այնպիսի ախտանիշներ, որոնք խոսում են հնարավոր ալերգիկ ռեակցիայի մասին, ապա բժիշկը կարող է իրականացնել ալերգիայի թեստ, և անհրաժեշտության դեպքում նշանակել համապատասխան բուժում։ Ալերգիայով երեխաները ավելի են հակված սինուսիտի զարգացման, քան առանց ալերգիայի երեխաները։

5․Քրոնիկ սինուսիտի դեպքում հարցրեք ձեր բժշկին, թե արդյոք ձեր երեխային հարկավոր է վիրահատական բուժում։ Կրկնվող քրոնիկ սինուսիտի հատուկենտ ծանր դեպքերում վիրահատությունը կարող է լինել լավագույն բուժումը։ Այս դեպքում ձեր մանկաբույժը խորհուրդ կտա իրականացնել վիրահատություն։

• Վիրահատությունը համարվում է լավագույն տարբերակ, երբ երեխայի մոտ լինում են հաճախակի սրացումներ, որոնք չեն պատասխանում դեղորայքային բուժմանը։
• Սովորաբար, վիրահատության ընթացքում հեռացվում են ծոցերի պատերի հյուսվածքի մի մասը, ինչը հեշտացնում է լորձի դուրս բերումը։

Ի՞նչ է սինուսիտը

1․ Իմացեք, թե ինչը կարող է փոքր երեխաների մոտ առաջացնել սինուսիտ։ Հիվանդության մեխանիզմները հասկանալը կարող է օգնել ձեզ ավելի լավ կառավարել նրա ախտանիշները։ Դա նաև ավելի է հեշտացնում ձեզ համար ձեր երեխային պաշտպանելը այդ հիվանդությունից։

• Սուր սինուսիտի պատճառը սովորաբար լինում են բակտերիալ, վիրուսային կամ սնկային վարակները։ Վարակը հանգեցնում է ծոցերի այտուցվածության, լորձի կուտակման և ծոցերի մեջի ճնշման բարձրացման։
• Քրոնիկ սինուսիտը կարող է առաջանալ սուր վարակի, ծոցերի կառուցվածքային խանգարումների, ինչպիսիք են պոլիպները կամ ոսկրերի գերաճները (օստեոֆիտներ), կամ ցիլիար (թարթչային) համակարգի խանգարումների հետևանքով, ինչը դժվարացնում է լորձի դուրս բերումը ծոցերից։
• Քրոնիկ կամ կրկնվող սինուսիտի մեկ այլ ռիսկի գործոն է ալերգիկ ռինիտը։

2․ Իմացեք սինուսիտի ռիսկի գործոնները։ Ռիսկի գործոններն իմանալը կարող է օգնել ձեզ նվազեցնել սինուսիտով հիվանդանալու հավանականությունը։ Դուք կարող եք վերահսկել ձեր շրջապատը՝ նվազեցնելու համար ձեր երեխայի սինուսիտով վարակվելու հավանականությունը։

• Եթե երեխան ունի թուլացած իմունային համակարգ, ապա դա մեծացնում է սինուսիտի զարգացման հավանականությունը։ Ձեր երեխայի իմունային համակարգը ուժեղացնելու համար նա պետք է լավ սնվի և ավելի շատ հանգստանա։
• Բացատրեք ձեր երեխային, թե նա ինչպես կարող է նվազեցնել հիվանդության զարգացման ռիսկը մանկապարտեզում և դպրոցում հիգիենայի կանոնները պահպանելով։ Որպես օրինակ՝ ասեք ձեր երեխային, որ ուտելուց և զուգարանից օգտվելուց հետո պարտադիր լվանա իր ձեռքերը։
• Պաշտպանեք ձեր երեխայի շնչառական համակարգը՝ նրան զերծ պահելով ծխախոտի ծխից և այլ վնասակար գազերից։
• Երբեք հիվանդ երեխային մի տարեք մանկապարտեզ կամ դպրոց, որպեսզի նա չվարակի այլ երեխաների։

3․ Սովորեք կանխարգելել սինուսիտը։ Իմանալով, թե որոնք են սինուսիտի պատճառները, դուք կարող եք կանխարգելել այն։ Փոքր փոփոխությունները կարող են լավացնել ձեր երեխայի առողջությունը։

• Եթե ձեր տան օդը չոր է, հատկապես, երբ ջեռուցումը միացված է, ապա օգտագործեք օդի խոնավացուցիչ՝ օգնելու համար ձեր երեխային ավելի հեշտ շնչել։
• Անմիջապես արձագանքեք մրսածության կամ գրիպի առաջին ախտանիշներին՝ մինչև նրանք չեն հարաճել սինուսիտի։ Մի մոռացեք կանխարգելման մասին՝ ստացեք գրիպի և այլ հիվանդությունների պատվաստումներ։
• Ստիպեք ձեր երեխային հաճախակի և մանրակրկիտ լվանալ իր ձեռքերը, հատկապես այլ երեխաների հետ խաղալուց հետո՝ նվազեցնելու համար վարակի ռիսկը։

Հուշումներ

• Երեխայի վիճակը պետք է լավանա հակաբիոտիկներ օգտագործելը սկսելուց 3-4 օր անց։ Եթե վիճակը չի լավանում, կամ երեխան իրեն գնալով ավելի վատ է զգում՝ կապնվեք ձեր մանկաբույժի հետ։ Գուցե հարկավոր լինի փոխել հակաբիոտիկը։

Զգուշացումներ

• Երբեք մի տվեք ձեր երեխային ասպիրին, քանզի այն կարող է առաջացնել հազվադեպ հանդիպող, բայց մահացու հիվանդություն՝ Ռեյի համախտանիշ։